معرفی ماده های شیمیایی خطرناک

ماده های شیمیایی خطرناک را بشناسید

 

ماده های شیمیایی خطرناک ( در لفظ انگلیسی : Hazardous chemicals) همان قدر که میتوانند در زندگی بشر مفید و کارآمد باشند, تا حدی زیادی هم در طول تاریخ مخرب و خطرآفرین بوده اند. ماده های شیمیایی خطرناک از گذشته تا امروز جان میلیون ها انسان را گرفته و یا آسیب های جبران ناپذیری را به انسان ها وارد کرده اند. در این خبر ماده های شیمیایی خطرناک ،دوز بی خطر این ماده ها و دوز های مرگ بار این مواد را مورد بررسی قرار می دهیم.

 

 

سدیم سیانید

 

سیانید را میتوان متداول ترین و نام آشنا ترین سم دانست چرا که هر یک از ما حداقل یک بار نام این سم را در فیلم یا نمایشی شنیده ایم. کارکرد این سم به این صورت است که سلول را از جذب اکسیژن باز میدارد و به همین علت یک اشتباه کوچک میتواند منجر به مرگ شود.

 

 

استریکنین

 

مهم ترین مشخصه این سم این است که به راحتی میتوان آن را پنهان کرد. از این رو شخصیت های تاریخی بسیاری به دست این سم دار فانی را وداع گفته اند. اما در حالت کلی از این سم به عنوان آفت در کشاورزی استفاده میکنند.

 

 

باتراکوتوکسین

 

قوی ترین سم ناپپتیدی شناخته شده است. باتراکوتوکسین شهرت خود را در مصرف در دارت های سمی که با استخراج سم از بدن قورباغه درست می شدند پیدا کرد. قورباغه ها نیز این سم را مستقیما در بدن خود تولید نمی کنند بلکه از هضم پشه های مالاریایی که می خورند به دست می آورند.

 

 

هیدروژن پراکسید

 

هیدروژن پراکسید موجود در قفسه حمام شما غلظتی بین ۳ تا ۶ درصد دارد. در غلظت های بالاتر به عنوان پیشرانه موشک استفاده می شود. هیدروژن پراکسید به شدت فرار است و در غلظت های آزمایشگاهی (بالاتر از ۷۰ درصد) با کوچکترین اشاره ای منفجر خواهد شد. بمب گذاران سال ۲۰۰۵ متروی لندن از هیدروژن پراکسید به عنوان ماده منفجره استفاده کرده و جان ۵۲ نفر را گرفتند.

 

 

 اتیلن گلایکول

 

این ماده در ضد یخ ماشین شما هم هست. ارزان است و به شدت ساده به نظر می رسد. سطح سمیت میانه ای دارد، با این حال مزه شیرین آن می تواند سبب شود فرد در خوردن آن افراط کند و در نتیجه اتیلن گلایکول بر اثر متابولیسم به ماده خطرناک تر اگزالیک اسید تبدیل شود. این ماده را از دسترس حیوانات دور نگه دارید چون ممکن است آن را با منبع غذا اشتباه بگیرند.

 

در صورت خوردن مقدار زیادی اتیلن گلایکول مرگ به آرامی رخ می دهد و اندام بدن به صورت سیستماتیک و در عرض یک بازه ۷۲ ساعته از رده خارج می شوند. راه درمان تجویز الکل خوراکی (اتیل الکل) است چون الکل با اتیلن گلایکول برای جذب شدن در بدن رقابت خواهد کرد و جلوی جذب آن را خواهد گرفت.

 

شما هم ماده های شیمیایی خطرناک دیگری میشناسید؟ از طریق کادر زیر با ما و سایر خوانندگان در میان بگذارید !

 

 

شاید دوست داشته باشید بخوانید:

از بین بردن لکه ها با حلال های شیمیایی

رفع بوی نامطبوع تصفیه‌ خانه‌ها با نانو سامانه محققان کشور / تولید کود شیمیایی از راکتورها

 

https://bit.ly/2RPgqjE	https://cutt.ly/gnFFgOP	https://tinyurl.com/9hkjf7mc
shorturl.at/nozG7	yun.ir/8yseo6

 

منبع:

https://imengostarshimi.com/