- 29 تیر 1400
- بدون نظر
تجزیه پلاستیک با باکتری های شکمبه گاو
List of Contents
تجزیه پلاستیک سخت است ، اما در اتریش محققان دریافتند که باکتری های شکمبه گاو – یکی از چهار محفظه شکم آن – می توانند انواع خاصی از مواد موجود را هضم کنند ، که این یک روش پایدار برای کاهش بسترهای پلاستیکی است.
دانشمندان احتمال داده اند که چنین باکتری هایی مفید باشند زیرا رژیم های غذایی گاو از قبل حاوی پلی استرهای گیاهی هستند. دکتر دوریس ریبیتش ، از دانشگاه منابع طبیعی و علوم زندگی در وین ، می گوید: “یک جامعه بزرگ میکروبی در شبکه شکمبه گاو زندگی می کند و مسئول هضم غذا در حیوانات است” ، بنابراین ما شک کردیم که برخی از فعالیت های بیولوژیکی می تواند همچنین برای هیدرولیز پلی استر استفاده شود “، نوعی واکنش شیمیایی که منجر به تجزیه می شود.
به عبارت دیگر ، این میکروارگانیسم ها می توانند مواد مشابهی را تجزیه کنند ، بنابراین نویسندگان مطالعه فکر کردند که ممکن است پلاستیک ها را نیز تجزیه کنند.
کدام پلی استرها بررسی شدند؟
ربیچ و همکارانش سه نوع پلی استر را بررسی کردند. یک ، پلی اتیلن ترفتالات که معمولاً با نام PET شناخته می شود ، یک پلیمر مصنوعی است که معمولاً در پارچه و بسته بندی استفاده می شود.
دو مورد دیگر شامل یک پلاستیک زیست تخریب پذیر بود که اغلب در کیسه های پلاستیکی قابل انعطاف (پلی بوتیلن آدیپات ترفتالات ، PBAT) و یک ماده زیست پایه (پلی اتیلن فورانوات ، PEF) ساخته شده از منابع تجدید پذیر تشکیل می شد .
نتیجه بررسی :
آنها مایعات شکمبه را از کشتارگاهی در اتریش بدست آوردند تا میکروارگانیسم هایی را که آزمایش می کردند ، بدست آورند. سپس این مایع را با سه نوع پلاستیک که در حال آزمایش بودند (که به دو صورت پودر و فیلم آزمایش شده بودند) بررسی کردند تا بفهمند پلاستیک به چه میزان از بین می رود.
طبق نتایج آنها ، که اخیراً در Frontiers در مهندسی زیستی و بیوتکنولوژی منتشر شده است ، هر سه پلاستیک می تواند توسط میکروارگانیسم ها از معده گاو تجزیه شود ، و پودرهای پلاستیکی سریعتر از فیلم پلاستیکی تجزیه می شوند.
در مقایسه با تحقیقات مشابهی که در مورد بررسی میکروارگانیسم های منفرد انجام شده است ، ربیچ و همکارانش دریافتند که مایع شکمبه موثرتر است ، که ممکن است نشان دهد که جامعه میکروبی آن می تواند یک مزیت هم افزایی داشته باشد. ترکیب آنزیم ها به جای هر خاص آنزیم است که تفاوت ایجاد می کند.
ریبیتش می گوید ، در حالی که کار آنها فقط در مقیاس آزمایشگاهی انجام شده است ، “با توجه به مقدار زیادی شکمبه که هر روز در کشتارگاه ها جمع می شود ، ارتقا آن آسان است.” با این حال ، او هشدار می دهد که چنین تحقیقاتی می تواند هزینه های زیادی داشته باشد ، زیرا تجهیزات آزمایشگاه گران است و چنین مطالعاتی برای بررسی میکروارگانیسم ها به مطالعات قبلی نیاز دارد .
با این وجود ، Ribitsch مشتاقانه منتظر تحقیق بیشتر در این زمینه است و می گوید جوامع میکروبی به عنوان یک منبع بالقوه سازگار با محیط زیست مورد کاوش قرار نگرفته اند.
منبع:
