- 3 مرداد 1400
- بدون نظر
بررسی آمینو اسیدهای منفرد در شهاب سنگ ها
بسیاری از شهاب سنگ ها که قطعات کوچکی از سیارک ها هستند ، در هیچ نقطه ای از وجود خود دمای زیادی را تجربه نمی کنند. به همین دلیل ، این شهاب سنگ ها ضبط خوبی از شیمی پیچیده موجود در زمان یا قبل از تشکیل منظومه شمسی در 4.57 میلیارد سال پیش را ارائه می دهند.
به همین دلیل ، محققان آمینو اسیدهای منفرد را در شهاب سنگ ها مورد بررسی قرار داده اند که انواع بسیار زیادی دارند و بسیاری از آنها در موجودات موجود نیستند.
در فیزیک مایعات ، محققان دانشگاه هاروارد وجود یک گروه سیستماتیک از پلیمرهای اسید آمینه را در بین چندین عضو قدیمی ترین کلاس شهاب سنگ ، نوع CV3 نشان می دهند. این پلیمرها ساختارهای سازمان یافته ای را تشکیل می دهند ، از جمله نانولوله های کریستالی و یک شبکه پر از فضای تقارن الماس منظم با تراکم تخمین زده شده 30 برابر کمتر از آب.
به گفته یکی از محققان, از آنجا که عناصر مورد نیاز برای تشکیل پلیمرهای ما از 12.5 میلیارد سال پیش وجود داشته اند و به نظر می رسد که یک مسیر فاز گاز برای شکل گیری آنها وجود داشته باشد ، ممکن است این شیمی در سراسر جهان وجود داشته باشد.
حفظ محیط زیست
جلوگیری از آلودگی زمینی اولویت اصلی محققان بود. آنها یک روش اتاق تمیز را با استفاده از یک موتور پله ای تمیز با بیت الماس های جوش داده شده در خلا ابداع کردند تا چندین میلی متر را وارد نمونه شهاب سنگ کنند قبل از اینکه مواد تازه اچ شده را فقط از پایین سوراخ بازیابی کنند. چندین بیت مته در یک اچ که همه با تمیز می شوند استفاده شده است.
ذرات شهاب سنگ در مقیاس میکرون سپس در لوله ها قرار گرفتند و در دمای منفی 16 درجه سانتیگراد ذخیره شدند. از طریق استخراج Folch ، که شامل دو فاز شیمیایی مربوط به حلالهای مختلف با چگالی متفاوت است ، باعث پخش شدن پلیمرها از ذرات میکرون می شود.
طیف سنجی جرمی وجود پلیمرهایی را که از زنجیره های گلیسین ، ساده ترین اسید آمینه ، با اکسیژن و آهن اضافی تشکیل شده بودند ، نشان داد. آنها نسبت ایزوتوپ دوتریم به هیدروژن-هیدروژن بسیار بالا داشتند که منشأ فرازمینی آنها را تأیید می کند .
این تحقیق با الهام از مشاهدات روی یک پروتئین بیولوژیکی کوچک و بسیار محافظت شده که آب را به دام انداخته است. این یافته پیشنهاد می کند که اگر چنین مولکولی در فضای فاز گاز تشکیل شود ، با تأمین آب فله به شیمی اولیه کمک می کند.
محققان از شیمی کوانتوم استفاده کردند تا نشان دهد اسیدهای آمینه باید بتوانند در فضای ابرهای مولکولی پلیمری شوند و آب پلیمریزاسیون را حفظ کنند. بسیاری از آزمایش ها با استفاده از شهاب سنگ ها به عنوان منبع پلیمر انجام شد که در ساختارهای سه بعدی به اوج خود رسید.
در آینده ، محققان امیدوارند که با ادامه تجزیه و تحلیل اشعه X ، جزئیات بیشتری از میله های گلیسین را بدست آورند. پلیمرهای دیگر در همان کلاس مشخص می شوند و می توانند انرژی تشکیل پلیمر را نشان دهند.
مطالعه کنید:
میکروب های موجود در معده گاو می توانند پلاستیک را تجزیه کنند
روش جدید باعث می شود که پلیمرهای عمومی نورانی باشند
انتقال دارو به بدن با کمک نانوالیاف پلیمری
منبع:
